TERUG NAAR MELBOURNE

We hebben inmiddels Tasmanië achter ons gelaten! De vlucht naar Melbourne in Zuid Australië vertrok precies op tijd! Op het vliegveld kregen we onze auto, een splinternieuwe Ford G6. Een pittig beestje, dat moet gezegd! Met de Tomtom van Wendy vertrekken we richting Apollo Bay. De weg voert voor het grootste gedeelte over de beroemde Great Ocean Road. Een mooie 300 km lange weg langs de Zuidkust. Het eerste gedeelte is behoorlijk saai en we begrijpen dan ook niet, dat er zoveel ophef over wordt gemaakt. Het behoort in het rijtje van Highway One in Californië; een weg ten Zuiden van Kaapstad (waar veel commercials worden opgenomen) en deze dus! Maar al snel blijkt waarom het predikaat “mooiste weg” toch zeker gerechtvaardigd is: schitterende vergezichten langs enorme brandingen, om kort daarna weer door een regenwoud te rijden. De “oh”, ”ah” en “wauw” wisselen elkaar in rap tempo af. De afstand naar Apollo Bay is 190 km, maar is zeker geen straf met dit fraaie uitzicht. De bewegwijzering in Australië is geweldig en voor een scherpe bocht wordt duidelijk aangegeven hoe hard je deze kan nemen.
We rijden Apollo Bay binnen, maar hebben geen idee waar onze overnachtingplek is omdat we geen huisnummer hebben. Rondvragen heeft geen zin, dus dan maar bellen met een nummer wat op de boeking staat. De dame geeft een duidelijke uitleg waar het is. Er staan 4 villa’s aan de rand van het strand en één daarvan is voor ons bedoeld! We rijden naar Beach Villa One! We hebben mooie plekken gehad deze, en ook andere reizen, maar deze staat in onze Top 3! Ongelofelijk wat er allemaal is: 2 slaapkamers, waarvan er 1 niet nodig is, maar ala.., 2 badkamers, open haard, spa, elektrische bbq op het achterterras, overal TV’s etc. En direct aan het strand! Hier kan je het wel een paar weken uithouden, maar we zijn er slechts 2 nachten! Jammer!
Het stadje Apollo Bay is een surfstadje, halverwege de Great Ocean Road. Veel kampeerders slaan hier hun tent op en ook backpackers zie je hier veel. Vanavond nog een goede Nissan te koop gezien voor $ 35 “because I leaving Australia tomorrow”. Een uurtje later was de auto verkocht!! Maar ja , wat wil je voor nog geen € 20! Zo gaat dat dus. De sfeer is heel relaxt en er is genoeg plek om wat te eten! Dat doen we dan ook op aanraden van de Lonely Planet. Het is wel druk in het restaurant, waar je vooraf moet betalen. Het zal wel goed komen, denk je dan, en dat klopt ook! Het was heerlijk!
De volgende dag, zaterdag, was het plan naar de “Twelve Apostels” te rijden. Dit is een beroemde steenformatie in de zee. Het ligt op ca 90 km van het huis vandaan. Uiteraard over de Great Ocean Road gaan we op weg! Wat een mooie route, met onderweg toch af en toe even stoppen om van het uitzicht te genieten, en koffie! Na een kleine 2 uur rijden komen we aan bij een uitzichtpunt waar je de meeste Apostels kan zien. Er zijn er geen 12, maar 9. Dit komt doordat er door de jaren heen 3 “weggespoeld” zijn. Recentelijk heeft een jongen van 15 jaar met zijn videocamera een opname gemaakt. Hij kon niet weten, dat deze opname spectaculair was. Op het moment dat hij zijn camera startte verdween één van de Apostels in zee! Het filmpje was ooit op Youtube te zien. Ik weet niet of het er nog op staat...
Het uitzicht is wéér adembenemend! Dat je zo kan genieten van een hoop stenen in zee! Het weer speelt natuurlijk ook mee, met een strak blauwe hemel en 22 graden! Marja blijft maar foto’s nemen en gelijk heeft ze! Helicopters vliegen over de rotspartijen heen. Het zou ons ook te gek lijken en ach... waarom ook niet! Vanuit de lucht zou het helemaal schitterend moeten zijn! En dat is het ook!! We zaten met een bijzonder aardige piloot in de heli, dus totaal met z’n drieën. Onderweg vlogen over de beroemde stenen en meer van dat alles! Heerlijk!
Nadat we geland waren zijn we verder gegaan op de Great Ocean Road. Na nog een paar een “lookouts” te hebben aangedaan kwamen we bij de London Bridge. Dit is een bijzondere plek, omdat de golven door duizenden jaren te beuken op de rotsen een natuurlijk brug hebben geslagen! Maar in januari 1990 zakte zonder aanleiding één overbrugging zomaar in. Twee personen kwamen op het nieuwe eiland vast te zitten, omdat ze niet terug konden naar het vaste land. Na uren zijn ze er per helikopter afgehaald! Een spannend avontuur moet dat geweest zijn!
We hebben de hele Great Ocean Road afgereden! Wat een feest is dat! Bij terugkomst in het huis hebben eerst eens goed de foto’s bekeken van die dag. Vervolgens wederom lekker gegeten in het stadje!
De volgende ochtend hebben we Apollo Bay weer verlaten op weg te gaan voor de terugreis naar Melbourne. Wederom natuurlijk over die prachtige weg. Na ongeveer 20 km komen we bij een plek waar heel veel Koala beertjes in de bomen zitten. Nu hadden we die op de heenreis al gespot, maar zagen toen geen kans te stoppen, nu wel! Nu slapen Koala’s zo’n 20 uur per dag, dus met die wetenschap moesten ze er nog steeds zitten. En dat was dus zo!
Aangekomen in Melbourne hebben we eerst maar ingecheckt in het hotel. Aan dit hotel kleeft een lange historie van allerlei verschillende zaken. Heel beroemde biljarttafels werden hier oa gemaakt. De ontwerper heeft 51 records met deze tafels op zijn naam staan! Nu is het dus een hotel, dat geheel gemoderniseerd is. Prachtige kamer met uitzicht op het stadion. Alles staat hier in het teken van de Australian Open Tennis Kampioenschappen. Over een week vinden de eerste wedstrijden plaats.
De stad Melbourne ligt aan de rivier Yarra. Het is hier echt volop zomer met zo’n 24 graden (het klopt dus Rob!!). Het heeft een heerlijke zomerse sfeer met veel buitenactiviteiten en overal hoor je live muziek. Zo’n dikke 9 jaar geleden waren we ook in Melbourne, maar er is hier veel veranderd: veel terrasjes, direct aan de Yarra; een prachtige promenade; bootjes op de rivier etc. We hebben een heerlijk restaurantje gevonden met veel Italiaanse gerechten op de kaart! Nu kunnen we een kort verhaal lang maken, maar het was heerlijk! De wijn in dit land is van ongekende kwaliteit en dat kan je dus niet laten staan! Aan het eind van de maaltijd, die wij heerlijk op het terras hebben genuttigd valt de schemering in. Het is dan ongeveer half 10. We maken nog een paar prachtige foto’s van een indrukwekkende skyline! Terug in het hotel hebben we, via Skype, Kim aan de lijn! Haar gaan we woensdag ontmoeten in Kuala Lumpur, Maleisië. Zij vliegt daar een dag eerder heen, natuurlijk met de KLM. Zij zit met haar crew in een ander hotel, net buiten de stad. Op woensdagochtend komt zij naar ons hotel, dat direct naast de Petronas Towers (452 mtr hoog) ligt. Het is momenteel het op drie na hoogste gebouw ter wereld. In de toren bevinden zich in totaal 74 liften, 29 daarvan zijn dubbeldeks. We kijken heel erg uit Kim daar te ontmoeten! Wellicht dat we nog wat kunnen schrijven vanuit Kuala Lumpur, waar wij dinsdag heen vliegen. Eerst gaan we morgen lekker van Melbourne genieten, want dit is een stad om van te houden! Dus tot later!!